نقد سریال شرلوک

نقد سریال شرلوک
سریال شرلوک مجموعه ای است اقتباسی که از روی اثر ادبی سر آرتور کانن دویل با همین نام ساخته شده است.
این سریال با بازی بندیکت کمبرباخ در نقش شرلوک هلمز و مارتین فریمن در نقش دکتر جان واتسون، در طی دوازده قسمت به صورت چهار فصل سه قسمتی از سال 2011 تا سال 2017 از شبکه بی بی سی پخش شد.
این سریال در واقع برداشتی آزاد از شرلوک هلمز در دنیایی مدرن است. در واقع این سریال تمام مدت از فلسفهای پیروی می-کند و آن نیز این است که شرلوک هلمز اگر از دوران گذشته به عصر جدید میآمد و در آن میزیست، به چنین شخصیتی تبدیل می-شد. فلسفهای که شبیه به آن را پیش از این در فیلمسازی کریستوفر نولان برای ساخت سه گانه بتمن دیده بودیم. به جرئت میتوان گفت شرلوک جدید با بازی کمبرباخ شخصیتی متفاوت از دیگر آثار سینمایی و تلویزیونی اقتباس شده از اثر ادبی دویل دارد و البته این  تغییر در بسیاری از موارد به جای اینکه از کیفیت فیلم بکاهد به جذابیت آن میافزاید.
فیلم در فصل نخست در تلاش است تا چارچوب جدیدی از شرلوک هلمز جدید و دیگر شخصیت های اصلی این داستان یعنی جان واتسون، مایکرافت و . ارائه کند و همچنین تصویری جدید از لوکیشن و بستر فیلم را در ذهن ما تثبیت کند و زمینه ظهور شخصیتهای جدید را نیز فراهم سازد که البته در این امر هم توانسته به سر حد موفقیت دست یابد. این فصل از همان قسمت اول از چنان کیفیتی برخوردار است که اگر شما از طرفداران پر و پا قرص آقای هلمز باشید حتما با دیدن آن با رضایت سر تکان میدهید و اقرار میکنید که این سریال حتی بیش از حد تصور شما ظاهر شده است
در فصل دوم نویسندگان این فیلم در تلاش هستند تا با استفاده از  داستانهای اصلی این سری که به گونه ای به نماد شرلوک هلمز نیز بدل شده اند مانند تازی بسکرویل و. وفاداری خود به نوشته های سر آرتور کانن دویل را پررنگ تر کنند.
همچنین در فصل دوم روابط بین شخصیتها عمیقتر میشود و معماها نسبت به فصل یکم از پیچیدگی ها و جذابیت های بالاتری برخوردار میشوند و البته تفاوتهای شخصیت آقای هلمز نیز نسبت به دیگر سریالها و فیلمها و یا حتی متن اصلی کتابهای دویل بیشتر میشود: شرلوک در این فیلم جوانی بیست و چند ساله است در حالیکه در متن کتاب وی مردی جا افتاده و تقریبا مسن است. در این فیلم شرلوک در بسیاری از اوقات احساسات را در تصمیمات خود دخیل میکند در حالیکه در کتاب او فردی با خلقیات ماشین گونه میباشد و دخالت احساسات در زندگی را مانع تصمیم گیری صحیح میداند. همچنین در این سریال او انسانی بسیار خوش قلب است که به خاطر دوستی اش با جان واتسون بارها دست به فداکاری میزند و جانش را به خطر میاندازد و حتی گریه میکند و اشک میریزد در حالیکه در متن کتاب جان واتسون تنها برای شرلوک نقش یک وسیله را ایفا میکند: وسیله ای که به شهرت او دامن میزند و میل تفاخر او را میکند. فصل دوم از پایان بندی بسیار تاثیر گذاری هم همراه است که مطمئنا در خاطر مخاطبین خود تا مدتها باقی میماند
.در فصل سوم، اوضاع کمی متفاوت تر از قبل پیش میرود و انگار بر عکس دو فصل پیشین دچار کلیشه ها و تکرارهایی می-شود که پس از مدتی فیلم را برایتان خسته کننده میسازد. البته خیالتان راحت چون این وضع تنها در دو قسمت ابتدایی این فصل ادامه می یابد و در قسمت سوم دوباره همه چیز عوض میشود و فیلم در بسیاری از لحظات خود شما را غافلگیر می-سازد و اکثر تصورات قبلی شما از فیلم را تکان میدهد. به گونهای که انگار سازندگان این سریال در این قسمت تصمیم گرفتهاند بار دیگر به خانه اصلی خود باز گردند و همان شرلوک دوست داشتنی سری های قبلی را برایمان به تصویر بکشند. پایان این قسمت با یک شوک تکان دهنده دیگری همراه است  که باعث میشود به دیدن ادامه این سریال تشنه شوید؛ شوکی که البته در فصل چهارم به خوبی به آن پرداخته نمیشود. و مخاطب را آن طور که شاید و باید راضی نمیکند
فصل چهارم سریال شرلوک را میتوان بی ربط ترین اقتباس نسبت به اثر ادبی سر آرتور کانن دویل دانست. اگر سریال را به طور کامل دیده باشید میدانید که اکثر وقایع، شخصیتها، و ماجراهای فصلهای اول و دوم سریال ریشه در داستان کلاسیک شرلوک دارند. این روند که با ورود کاراکترهای جدید به فیلمنامه در فصل سوم بسیار کم رنگ شده بود، در این فصل کاملا از بین میرود و داستان آن درگر هیچ ربطی به نوشتههای دویل ندارد و کارگردان فیلم تنها میخواهد در آخرین قسمتهای سریالش، مزد داستان فیلمسازی بی نظیرش در فصلهای قبلی را بگیرد و این بار داستان را آن طور که مد نظرش است، روایت کند

در این فیلم موقعیتهای بسیاری پیش میآید که هر کدام از شخصیتهای اصلی داستان بارها در موقعیت مرگ قرار میگیرند اما ناگهان به شکل عجیبی از چنگال مرگ میگریزند. موقعیت هایی که تنها اندکی از شرایط آنها برای مرگ نیمی از شخصیتهای سریال گیم آف ترونز کفایت میکنند، اما در این سریال حتی برای مرگ یکی از شخصیتها نیز کافی نیستند.
از دیگر موارد مثبت این فیلم بازی فوق العاده زوج کامبرباخ و مارتین است که باعث ایجاد شدن یکی از مهمترین نقاط تفاوت این سریال با دیگر آثار اقتباسی شرلوک هلمز میشود که آن هم ارزش شخصیت دکتر واتسن و پر رنگ بودن آن در فیلمنامه است که گاها با خود شخصیت شرلوک نیز برابری میکند و چیزی فراتر از یک نقش فرعی و صرفا مکمل برای شرلوک میشود.
در نهایت باید گفت که این سریال از چنان  کیفیت  ساخت و ارزشی برخوردار است که شما را پای مانیتور میخکوب میکند. در ضمن باید ذکر نمود که این سریال در لیست بهترین سریالهای آی ام دی بی در میان ده برتر قرار دارد و فاصله قابل توجهی با سریالهای آمریکایی چون فرار از زندان و لاست دارند که مسلما نشان از قدرت این سریال دارد
نقد از سید صادق کاشفی
 

نقد فیلم مرد عنکبوتی: دور از خانه

نقد فیلم The Conjuring 2

نقد فیلم it

نقد سریال شرلوک

نقد فیلم گلادیاتور